Het nieuws van de afgelopen dagen is dat scholen in Zweden het gebruik van digitale schermen aan het verminderen zijn en terugkeren naar traditionele leerboeken. Er werd al maandenlang in dit Noordse land gedebatteerd over de invloed en rol van computers en tablets in de onderwijsruimten. De meest recente resultaten van het ‘Progress in International Reading Literacy Study’ (Pirls)-onderzoek dat zich richt op leesvaardigheid, hebben serieuze zorgen opgewekt.

Met een bevolking van 10 miljoen mensen heeft Zweden een score van 544 behaald, een daling van 11 punten vergeleken met de evaluatie in 2016. Het Pirls-rapport signaleert volgens de Zweedse overheid een leescrisis in de scholen van het land. De overheid is van plan in de toekomst het gebruik van traditionele boeken te stimuleren en de schermtijd in scholen te verminderen.

Omdat Zweden, als voorloper in de digitalisering van het onderwijs, nu terugschakelt en stopt met verdere investeringen in technologie, maar zich in plaats daarvan concentreert op traditionele lesmethoden, rijst de vraag of dit een teken kan zijn van een grotere trendverandering die zich door heel Europa voordoet.

Spanje presteerde minder goed dan Zweden in het Pirls-rapport, waarbij Spaanse leerlingen 521 punten scoorden, een daling van zeven punten vergeleken met 2016. Hierdoor blijft Spanje achter bij het OESO-gemiddelde, zeven punten onder het EU-gemiddelde, en ver verwijderd van de topposities. Het vraagstuk over de digitalisering van klaslokalen wordt fel bediscussieerd en er is een groeiende trend onder Spaanse scholen en instituten om digitale schermen te verlaten en terug te keren naar het gebruik van traditionele tekstboeken.

Het debat over de rol van schermen en digitale technologie in scholen, inclusief de tijd besteed aan het kijken naar deze schermen, woedt tussen opvoeders en ouders. De keuze van de Zweedse overheid kan deze standpunten polariseren. Het is uitdagend om ons een klaslokaal zonder schermen voor te stellen in deze technologisch doordrenkte tijd. “Scholen moeten het echte leven weerspiegelen, en in het leven zijn er schermen; maar hoeveel tijd moeten we eraan besteden? Op welke leeftijden? En vooral, voor welke doeleinden?”, onderstreept een Spaanse onderzoeker.