Schrijfster Joke Burink vond inspiratie voor een spannende feelgood roman op haar vaste vakantieadres aan de Costa Blanca met haar nieuwste en eerste volwassenen boek ‘Enkeltje Costa Blanca’. Het recent verschenen boek vertelt het verhaal van John en Mary Sijtsma die jaarlijks op vakantie naar de Costa Blanca gaan waar zij verblijven in één van de appartementen van hun vrienden Susan en Bill Bradley.

Mary vermaakt zich prima met haar vrienden in de pub, maar John is op zoek naar een andere invulling van de vakantie. Hij wil samen met zijn vrouw genieten van alles wat de Costa Blanca te bieden heeft, zonder al die verplichte nummers met Bill en Susan. Eigenlijk heeft John een hekel aan Bill.

Mary heeft echter geen oog voor Johns verlangen. John voelt zich steeds meer op zichzelf aangewezen en raakt geobsedeerd door zijn mysterieuze vakantiebuurvrouw, die hij voor zichzelf Zeemeermin noemt.

Als op zekere dag Bill spoorloos is verdwenen, gaat John op onderzoek uit. Het leidt hem naar de badplaats Guardamar del Segura, waar hij ontmoetingen heeft met mensen die hij in zijn gewone leven nooit zou tegenkomen. Uit solidariteit met hen verzwijgt John bepaalde informatie voor de politie.

Andere boeken:
– Nieuw boek: Reis- en wandelverhaal door Spanje ‘Zwijgende Vlakten’
– Nieuw boek: ‘Typisch Spanje, rondgang door een eigenzinnig land’
– Boek over Andalusië/Extremadura genomineerd voor de Jan Wolkers Prijs 2020
– Nieuw boek: ‘De tribune van de armen’ een boek over het leven in Andalusië

Waarom dit boek?

Een van de vragen die veel schrijvers krijgen is de vraag waar ze inspiratie vinden voor hun verhalen. Voor Enkeltje Costa Blanca is die vraag gemakkelijk te beantwoorden. Joke Burink: “Er zat een ouder Engels echtpaar bij het zwembad. De man las de krant, maar keek daar af en toe stiekem overheen. Ik zag dat en vroeg me af wat hij dacht. Uit die fantasie is mijn hoofdpersoon John ontstaan, zijn vrouw Mary en de mysterieuze vakantiebuurvrouw.”

Burink schreef een spannende roman die zich afspeelt aan de Costa Blanca. “Ik ga al een aantal jaren op vakantie naar de Costa Blanca, naar de plaatsen waar de gebeurtenissen in mijn boek zich ook voornamelijk afspelen. Het is een fijne, rustige omgeving die nog ongerept en simpel is. De zon, de zee, het strand en de pittoreske plekjes inspireren me en ik voel me er thuis.”

Dat John en Mary niet de jongsten meer zijn, is geen toeval, zegt Burink. “Dat past in de lijn van het verhaal en is ook typerend voor het overgrote deel van de mensen die graag aan de Costa Blanca verblijven.”

Als lerares vond Joke Burink het altijd erg leuk om zelf verhalen, gedichten en liedjes voor de leerlingen te schrijven. “Toen ik verhuisde naar Zevenaar had ik eindelijk de tijd om mijn eerste kinderboek te schrijven. Mijn eigen belevenissen als juf vormden daarvoor de inspiratiebron. Daarna begon het balletje te rollen en werd ik gevraagd een verhaal te schrijven voor een kinderboek waar veel bekende kinderboekenschrijvers aan meewerkten”, aldus Burink over de start van haar schrijfcarrière.

Enkeltje Costa Blanca is haar eerste boek voor volwassenen. Die overstap was geen bewuste beslissing. “Ik was op vakantie naar de Costa Blanca en daar kreeg ik gewoon een idee voor een verhaal. Ik ben meteen begonnen met schrijven en het ging bijna vanzelf. Toen ik eenmaal de verhaallijn had, werd ik zo enthousiast dat ik er ook een echt boek van wilde maken. Dat heeft uiteindelijk geresulteerd in Enkeltje Costa Blanca.”

Over de schrijfster

Joke Burink (1961) is geboren en getogen in Amsterdam en woont nu in Zevenaar. Ze werkte jaren als lerares bij diverse onderwijsvormen in Amsterdam, Almere en de Liemers. Ook gaf zij bij de Volksuniversiteit workshops aan volwassenen op het gebied van schrijven. Nu begeleidt ze als redacteur leerlingen bovenbouw havo en vwo  met het schrijven van artikelen voor een regionale krant. Eerder schreef ze enkele kinderboeken en gaf zij onder het pseudoniem T. Hola een dichtbundel met limericks uit.

• Titel: Enkeltje Costa Blanca
• Schrijfster: Joke Burink
• ISBN: 978-90-8660-431-9
• Prijs: 16,95 euro
• Verkrijgbaar: via elke reguliere boekhandel en via internet zoals Bol.com of Bruna.nl 
• Uitgeverij: Ellessy

Leesfragment

Om alvast in de stemming te komen volgt nu een kort leesfragment uit ‘Enkeltje Costa Blanca’

Hij bespiedde haar vanachter The Guardian, terwijl zij onverstoord haar baantjes zwom. Eén op de buik, één op de rug, steeds met haar gezicht naar hem gericht. Keek zij naar hem, zoals hij naar haar keek? Haar zonnebril verhulde haar blik. Hij voelde zich er ongemakkelijk door, maar kon het niet laten om stiekem naar haar te kijken bij het omslaan van de bladzijdes.

Hij had spijt dat hij haar gisteren na het arriveren bij het vakantieappartement niet had begroet, maar slaafs achter zijn vrouw was aangesjokt. Ook later op de dag was hij haar appartement twee keer voorbijgelopen toen zij onbewogen op haar terras zat. Hij had gevoeld hoe haar ogen in zijn rug priemden, maar hij had onverminderd zijn weg vervolgd.

Nu lag ze voor hem en trok nog steeds baantjes. Ze had een merkwaardige manier van rugzwemmen. De zigzaggende beweging van haar gesloten benen deed hem denken aan een zeemeermin.

Bijna geruisloos gleed zij door het water. Hoe oud zou ze zijn? Vijfendertig, zesendertig misschien? Hij was al gepensioneerd en deed het rustig aan sinds dat hartinfarct van vijf jaar geleden. Zijn vrouw had erop aangedrongen hun zeilboot te verkopen. Van dat geld konden ze jaarlijks een rustige vakantie doorbrengen aan de Costa Blanca. Nu kwamen ze hier al voor het vierde achtereenvolgende jaar.

Hij sloeg weer een bladzijde om. Lieve help, het hoeveelste baantje was dit nu al? Zijn adem stokte toen Zeemeermin opeens halverwege haar baan terugzwom naar het aluminium zwemtrappetje, op nog geen twee meter afstand van hem verwijderd. Snel liet hij zijn blik dalen op de brij van nieuwsberichten. ‘Heb je de krant nu nog niet uit, John? Ik wil het weerbericht even lezen.’ Hij schrok, voelde zich betrapt. Vlug wendde hij zijn hoofd opzij. Zijn vrouw had haar ogen dicht, haar kin stak omhoog richting de zon. ‘Momentje Mary, ik ben bijna klaar.’

Zeemeermin pakte met haar gespierde armen het trappetje vast. Hij voelde de druppels zweet op zijn voorhoofd. Zou ze gemerkt hebben hoe hij al die tijd naar haar had gekeken?